Hof van assisen Oost-Vlaanderen - Beschuldigde krijgt levenslang wegens dubbele moord

31/01/2025

Het hof van assisen Oost-Vlaanderen heeft beschuldigde NM schuldig verklaard aan de moord op zijn zoon en op zijn ex-vriendin. Hij werd veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf. Hij wordt ook levenslang uit zijn burgerrechten ontzet.

Feiten

De beschuldigde – een man met de Engelse nationaliteit – had enkele jaren een relatie met een vrouw uit Lokeren. Beiden hadden kinderen uit een vorige relatie, waaronder de 26-jarige zoon van de beschuldigde. De relatie kwam ten einde, waarna de vrouw een nieuwe partner ontmoette. Ze was wel bereid om bevriend te blijven met de beschuldigde en hem te helpen.

Op 5 december 2020 vernam de beschuldigde van zijn ex-vriendin dat haar nieuwe partner die nacht bij haar zou blijven slapen. Hierna stak de beschuldigde in hun huis in Oudenaarde zijn zoon neer met een messteek in het hart (volgens beschuldigde omdat zijn zoon zonder hem niet zelfstandig zou kunnen verder leven).

De beschuldigde trok vervolgens naar het appartement van zijn ex-vriendin in Lokeren. Hij wachtte haar op en ging – via een excuus rond zijn medicatiegebruik - mee naar binnen. In het appartement gaf hij haar vier messteken (twee in de buikholte, een in de rug en een in de borst). De vrouw overleed aan haar verwondingen.

Verschijning door het hof van assisen

De feiten werden gecatalogeerd als moord, waardoor de beschuldigde voor het hof van assisen in Gent moest verschijnen. Het proces startte op 24 januari 2025 en liep tot en met 31 januari 2025.

Beschuldiging en strafmaat

Na afloop van de getuigenverhoren en de pleidooien moest de volksjury volgende vragen beantwoorden:

  • Is de beschuldigde schuldig om opzettelijk, met het oogmerk om te doden, slachtoffer LM te hebben gedood?
  • Heeft de beschuldigde de doodslag op LM gepleegd met voorbedachten rade?
  • Is de beschuldigde schuldig om opzettelijk, met het oogmerk om te doden, slachtoffer MDL te hebben gedood?
  • Heeft de beschuldigde de doodslag op MDL gepleegd met voorbedachten rade?

De volksjury antwoordde ‘JA’ op alle vragen.

Op basis hiervan werd de beschuldigde tweemaal schuldig verklaard aan moord.

Het hof van assisen heeft de beschuldigde hiervoor veroordeeld tot een gevangenisstraf van 30 jaar. Hij wordt ook levenslang uit zijn burgerrechten ontzet.

Motivering schuld

De volksjury hield met verschillende elementen rekening om de beklaagde schuldig te verklaren aan moord:

  • Uit de uitleg en de verslagen van de psychiater en de psycholoog blijkt dat de beschuldigde op het ogenblik van de feiten volledig toerekeningsvatbaar was. Hij leed niet aan een geestesstoornis die zijn oordeelsvermogen of de controle over zijn daden ernstig heeft aangetast. Ook de – door beschuldigde – beweerde depressies hadden geen invloed op zijn toerekeningsvatbaarheid.
  • Uit het strafonderzoek en tijdens de zitting bleek dat de beschuldigde planmatig en consequent tewerk was gegaan.
  • De 26-jarige zoon van de beschuldigde was een volwassen jongeman in goede gezondheid, met vast werk en een behoorlijk inkomen. Hij beschikte ook over een eigen huurwoning. Er is dus geen reden om aan te nemen dat deze jongeman niet zonder zijn vader kon voortleven. Het staat vast dat beschuldigde vooraf op geen enkel ogenblik met zijn zoon overleg heeft gepleegd, noch over de problemen waarmee hij kampte, noch over de oplossing die hij hieraan wilde geven.
  • De manier waarop de beschuldigde de messteek aan zijn zoon toebracht (een gerichte messteek in het hart), toont aan dat hij met voorbedachten rade de bedoeling had om te doden. Hetzelfde geldt voor de vier messteken die hij zijn ex-partner gaf.

Motivering strafmaat

Het hof baseerde zich bij het bepalen van de strafmaat op volgende elementen:

  • De feiten zijn bijzonder ernstig en zwaarwichtig. De beschuldigde heeft totaal zinloos twee mensen op beestachtige wijze vermoord.
  • Het recht op leven vormt in onze maatschappij zowat het hoogste goed. Daardoor behoort het doden van een medemens tot de zwaarste misdaden.
  • De beschuldigde berokkende een verregaand menselijk leed aan de families van de slachtoffer.
  • De beschuldigde pleegde de feiten uit frustratie, omdat hij door het tweede slachtoffer werd afgewezen als minnaar.

De jury en het hof zagen geen plaats voor verzachtende omstandigheden.